ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੋਈ ਚਮਚੀਆਂ ਜਾਂ ਫਾਰਕ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖਾਣਾ ਆਪਣੀਆਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖਾਇਆ। ਸਾਲਾਂ ਦੀਆਂ ਗਡ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਮਾਨਵਾਂ ਨੇ ਖਾਣ ਲਈ ਸਹੁਲਤ ਲਈ ਉਪਯੋਗਕਰਤਾਂ ਬਣਾਏ ਚਲਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਕ્ਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸਹੂਲਤ ਦੀ ਭਾਗ ਲਈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਮਚੀਆਂ ਅਤੇ ਫਾਰਕ ਬਣਾਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਣਤਰੀ ਮੈਟਲ, ਲੂਣ, ਆਦਿ ਸਾਮਗਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸੀ।
ਫਿਰ ਮਾਨਵਾਂ ਨੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਤੋਂ ਚਮਚੀਆਂ ਅਤੇ ਫਾਰਕ ਬਣਾਏ। ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਚਮਚੀਆਂ ਅਤੇ ਫਾਰਕ ਵਰਤਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਹੁਲ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੱਲ਼ੇ ਹੋਣਾ ਸਹੀ ਸੀ, ਘੱਟ ਖ਼ਰਚ ਸਨ ਅਤੇ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਲੈਟਸ ਨੂੰ ਵੀ ਫੁਕਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਇਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਵਿਚਾਰ ਵਜੋਂ ਲੱਗਿਆ।
ਪਰ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਲੋਕ ਨੇ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਪਲਾਸਟਿਕ ਸਪੂਨ ਅਤੇ ਫਾਰਕਸ ਸਾਡੇ ਗਿਓਲੇ ਲਈ ਬਦਾਂ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਟੂਲਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕ ਫੁਕਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਟੀ 'ਚ ਜਾਂ ਪਾਣੀ 'ਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਾਲ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਸੀਂਦਾ ਜੀਵਾਂ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ।
ਇੱਕ ਮਾਸ਼ੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਤਿਰਨ ਲਗਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਲਾਸਟਿਕ ਉਸ ਮਾਸ਼ੀ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਬਣ ਕੇ ਦਿੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜब ਮਾਸ਼ੀ ਇਸ ਨੂੰ ਖਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬਿਮਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਅਟੂਰਾਂ ਲਈ, ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਪਲਾਸਟਿਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਾਬਤ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਮਾਸ਼ੀਆਂ ਲਈ ਗ਼ਬਰਾਹਕ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਗਿਓਦੇ ਲਈ ਭੀ ਬਦਤਰ ਹੈ।
ਤਾਂ, ਅਸੀਂ ਕਿਹੜਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਮਦਦ ਕਰੇ? ਹੋਰ ਲੋਕ ਨੂੰ ਨਵੀਆਂ ਵਿਧੀਆਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਚਮਚੀਆਂ ਅਤੇ ਫਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਾਡੀਆਂ ਦੁਨੀਆ ਉੱਤੇ ਮਿਠੀ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਉਦਾਹਰਣ ਬੱਬਲੂ ਹੈ। ਬੱਬਲੂ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਘਾਸ ਹੈ ਜੋ ਸਿਪਥਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਬੱਬਲੂ ਚਮਚੀਆਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਵਰਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਤਿਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੱਛਣ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦਾ।
ਸਾਰੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਗਿਓਦੇ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹੀ ਚਮਚੀਆਂ ਅਤੇ ਫਾਰਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਲਕਡੀ ਦੀ, ਤੱਕੀ ਦੀ ਜਾਂ ਬੱਬਲੂ ਦੀ ਚਮਚੀਆਂ ਅਤੇ ਫਾਰਕਾਂ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਡੀ ਨਜ਼ਰ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀ ਉੱਤੇ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸਾਡੀਆਂ ਰੋਜ਼ਮਰ੍ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਫਿਕਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਉਪਯੋਗਤਾ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਧੋਣ ਅਤੇ ਵਰਤਣ ਲਈ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਡੀਆਂ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਕੀ ਘਟਾਉਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਖਾਓ, ਸੋਚੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਚਮਚੀ ਜਾਂ ਫਾਰਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਐਸੀ ਇਕ ਚੁਣ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਸਾਡੀਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਲਈ ਪਰਿਵਰਣ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰੇ? ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਭੀ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਸ਼ੌਕਤਮੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਸਾਡੇ ਗਿਲਾਸੇ ਅਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲੀ ਲਈ ਯੋਗਦਾਨ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ!